مطالعۀ حاضر در پی آنست که رابطۀ بین گفتمان، زبان، سوبژکتیویته را بررسی کند. بدین منظور، رمان آبی‌ترین چشم (1970) اثر تونی ماریسون، نویسندۀ آفریقایی-آمریکایی معاصر،انتخاب شد. برای حصول این هدف، تحلیل گفتمان انتقادی و زبانشناسی نظامند نقش‌گرای مایکل هالیدی به عنوان چارچوب نظری و عملی پژوهش اتخاذ شد. روش تحلیل شامل انتخاب بخشهای کلیدی رمان و تحلیل آنها به کمک مقولات دستور نظامند نقش‌گرای مانند تحلیل فرآیندهای گذاریی، وجه، عنصرخود ایستای فعل،وجه‌نما، مبتداسازی بود. سپس داده‌های در جداولی خلاصه و یافته‌های کلیدی تفسیر شدند. پراکتیس اجتماعی رمان نیز مورد بحث قرار گرفته و ارتباط آن با یافته‌ای بدست آمده از تحلیل‌های قبلی بررسی شد. آنگاه ساخت رمان براساس بینامتنیت، بیناگفتمان و بافت‌گذاری مجدد نیز مورد توجه قرار گرفت. پژوهشهای پیشین بر هویت مبتنی بر پارادایم فرهنگی و نژادی تمرکز کرده‌اند. این پژوهش با اتخاذ رویکرد گفتمانی نشان داد سوبژکتیویته امری پیچیده و چند لایه است. ساخت رمان متشکل از پراکتیس‌های اجتماعی گوناگون، پراکتیس‌های گفتمانی و شگردهای متنی است. رمان در چارچوب افق تحولات تاریخی-اجتماعی-فرهنگی جامعۀ سیاهپوستان و جامعۀ آمریکا قابل فهم است و برهمین اساس هویتی نوینی را مطرح نکرده است.
رجبی, عرفان. (1402). گفتمان، آرزو و دیوانگی در رمان آبی‌ترین چشم(1970) اثر تونی ماریسون. پژوهشهای زبانشناسی: نظریه و کاربرد, 1(2), 45-68. doi: 10.22034/jls.2023.62734
MLA
عرفان رجبی. "گفتمان، آرزو و دیوانگی در رمان آبی‌ترین چشم(1970) اثر تونی ماریسون". پژوهشهای زبانشناسی: نظریه و کاربرد, 1, 2, 1402, 45-68. doi: 10.22034/jls.2023.62734
HARVARD
رجبی, عرفان. (1402). 'گفتمان، آرزو و دیوانگی در رمان آبی‌ترین چشم(1970) اثر تونی ماریسون', پژوهشهای زبانشناسی: نظریه و کاربرد, 1(2), pp. 45-68. doi: 10.22034/jls.2023.62734
VANCOUVER
رجبی, عرفان. گفتمان، آرزو و دیوانگی در رمان آبی‌ترین چشم(1970) اثر تونی ماریسون. پژوهشهای زبانشناسی: نظریه و کاربرد, 1402; 1(2): 45-68. doi: 10.22034/jls.2023.62734
)