بررسی استعاره‌های فضایی یأس و امید در چهار رمان چهار دهه اخیر

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری زبان شناسی، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی،قم، ایران

2 استادیار زبان‌شناسی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

3 استادیار آموزش زبان انگلیسی، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران

چکیده

ادبیات در هر دوره‌ای نشان‌دهنده و بازتاب شرایط جامعه از پیشرفت و افول، یأس و امید مردمان بوده است. شادی و غم دو عنصر مهم در زندگی است که تبلور آن در زبان و ادبیات نیز نمود پیدا کرده است. پژوهش حاضر سعی داشته به بررسی استعاره‌های یأس و امید در نمونه‌هایی از ادبیات چهار دهه اخیر و تأثیر جامعه بر آن از میان پرمخاطب‌ترین رمان‌های چهار دهه اخیر بر اساس چارچوب لیکاف (۱۹۸۰) بپردازد. بدین منظور چهار رمان پرمخاطب، از دهه ۶۰ «نخل‌های بی سر»، ۷۰ «روی ماه خدا را ببوس»، ۸۰ «چراغ‌ها را من خاموش می‌کنم» و رمان دهه ۹۰ «پاییز فصل آخر است» به شیوه توصیفی - تحلیلی مورد بررسی قرار گرفت. پیکره پژوهش جملاتی از هر چهار رمان است که جداگانه بررسی و استعاره‌های ‌بالا و پایین که حاکی از امید و یأس است استخراج و جداگانه تحلیل گردید. یافته‌ها نشان دادکه در ادبیات هر چهار دهه استعاره‌های پایین بیشتر استفاده شده و بیشترین فراوانی آن در دهه ۹۰ پدیدار گشته و شرایط و فضای جامعه در فرازوفرود این استعاره‌ها مؤثر بوده است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

پژوهش‌های زبان‌شناسی: نظریه و کاربرد
دوره 1، شماره 2 - شماره پیاپی 2
بهار و تابستان 1402 به یاد دکتر کورش صفوی (1335-1402)
شهریور 1402
صفحه 183-199

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 15 مرداد 1402
  • تاریخ بازنگری: 19 شهریور 1402
  • تاریخ پذیرش: 19 شهریور 1402

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار