• صفحه اصلی
  • مرور
    • شماره جاری
    • بر اساس شماره‌های نشریه
    • بر اساس نویسندگان
    • بر اساس موضوعات
    • نمایه نویسندگان
    • نمایه کلیدواژه ها
  • اطلاعات نشریه
    • درباره نشریه
    • اهداف و چشم انداز
    • اعضای هیات تحریریه
    • همکاران دفتر نشریه
    • اصول اخلاقی انتشار مقاله
    • بانک ها و نمایه نامه ها
    • پیوندهای مفید
    • پرسش‌های متداول
    • فرایند پذیرش مقالات
    • اخبار و اعلانات
  • راهنمای نویسندگان
  • ارسال مقاله
  • داوران
  • تماس با ما
 
  • ورود به سامانه ▼
    • ورود به سامانه
    • ثبت نام در سامانه
  • English
صفحه اصلی فهرست مقالات مشخصات مقاله
  • ذخیره رکوردها
  • |
  • نسخه قابل چاپ
  • |
  • توصیه به دوستان
  • |
  • ارجاع به این مقاله ارجاع به مقاله
    RIS EndNote BibTeX APA MLA Harvard Vancouver
  • |
  • اشتراک گذاری اشتراک گذاری
    CiteULike Mendeley Facebook Google LinkedIn Twitter Telegram
دو فصلنامه نشانه و معنا
مقالات آماده انتشار
شماره جاری
شماره‌های پیشین نشریه
دوره دوره 1397 (1397)
شماره شماره 2
شماره شماره 1
ایمانی, زلفا. (1397). همانگویی در زبان فارسی: رویکردی صرفی. دو فصلنامه نشانه و معنا, 1397(2), 19-30.
زلفا ایمانی. "همانگویی در زبان فارسی: رویکردی صرفی". دو فصلنامه نشانه و معنا, 1397, 2, 1397, 19-30.
ایمانی, زلفا. (1397). 'همانگویی در زبان فارسی: رویکردی صرفی', دو فصلنامه نشانه و معنا, 1397(2), pp. 19-30.
ایمانی, زلفا. همانگویی در زبان فارسی: رویکردی صرفی. دو فصلنامه نشانه و معنا, 1397; 1397(2): 19-30.

همانگویی در زبان فارسی: رویکردی صرفی

مقاله 2، دوره 1397، شماره 2، پاییز و زمستان 1397، صفحه 19-30  XML اصل مقاله (513 K)
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
نویسنده
زلفا ایمانی
گروه زبانشناسی، دانشکده زبانهای خارجی، دانشگاه اصفهان
چکیده
پژوهش حاضر به بررسی رابطه ی مفهومی همانگویی در زبان فارسی و مقایسه آن با طبقه‌بندی ساختواژی ژیمانک (2015) می‌پردازد. بر مبنای این طبقه‌بندی، رابطه مفهومی همانگویی در وهله اول در دو گروه ترکیب و اشتقاق قابل بررسی است که در گروه ترکیب، ترکیب ِ بدل و در گروه اشتقاق، اتصال وندهای هم‌معنا با پایه، اتصال وندهای غیرتغییردهنده‌ی معنای پایه، اتصال وندهای هم-نقش بر یک پایه واحد و تکرار وند از زیرمجموعه‌های این طبقه به‌شمار می‌روند. مطالعه حاضر با اتخاذ روش توصیفی-تحلیلی و گردآوری داده‌هایی که هر یک بیانگر نوعی حشو، تکرار یا همانگویی است انجام و با هر طبقه مقایسه شد. داده‌ها از منابع سمعی-بصری از جمله رادیو و تلویزیون، منابع الکترونیکی و گفتار روزمره‌ی گویشوران فارسی زبان تهیه و سپس منطبق با الگوی پیشنهادی ژیمانک فهرست شد. نتیجه حاصل از این بررسی نشان داد واژه‌های مرکب و اشتقاقی رایج در زبان فارسی که بیانگر حشو یا همانگویی است با آنچه ژیمانک مطرح کرده انطباق دارد و الگویی نیست که برای آن واژه‌ای در زبان فارسی موجود نباشد. ضمن اینکه داده‌های زبان فارسی را واژه‌های رسمی و غیررسمی و محاوره‌ای و در برخی موارد، واژه‌ای متعلق به یک لهجه خاص تشکیل می‌دهد.
کلیدواژه‌ها
همانگویی؛ حشو؛ تکرار؛ حشو قبیح؛ ژیمانک
مراجع
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 212
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 44
صفحه اصلی | واژه نامه اختصاصی | اخبار و اعلانات | اهداف و چشم انداز | نقشه سایت
ابتدای صفحه ابتدای صفحه

Journal Management System. Designed by sinaweb.